“Wie ik ben? Ik ben Dylan, afgestudeerd aan modeacademie ArtEZ en ben modeontwerper. Vorig jaar heb ik tijdens Amsterdam Fashion Week Lichting een modeprijs gewonnen. Met dit geldbedrag maak ik nu mijn eerste eigen collectie. Mijn nieuwe collectie is een vervolg op mijn eerste collectie. Het gaat over de schoonheid van de man, de sexyness en queerness. Ik ben naar Londen gegaan en heb mij vijf dagen in een bibliotheek opgesloten om research te doen. Gaande weg kwam ik er achter dat het neigde naar ‘performance art’. Ik heb zelf een dans achtergrond dus vanuit die visie ben ik naar queerness gaan kijken. En ben er achter gekomen dat ‘being Queer’ geen performance is. Maar wat is het dan wel? Wat beweegt je om te ‘performen’? Ik heb heel erg gekeken naar Ballet Russes, Djaghilev, veel oude performance foto’s en naar Claude Cahun – een performer die zichzelf heel vaak fotografeerde. Het onderzoek is diepgaand en meer filosofisch. Het was ook een onderzoek naar mezelf. In mijn voorgaande collectie zag je veel extravagante vormen. Het moest schreeuwen en ging het over seks. Omdat ik dit onderzoek heb gedaan, kan ik er een echter mens van maken en mag het zachter zijn. Er zit veel meer verfijning in.
Mijn collectie heet ‘Claude’.
Ik ben heel blij dat ik mijn visie en werk mag tonen. Mode is natuurlijk de afgelopen tijd echt anders geworden. De snelheid is er van af. En dat is goed! Dries van Noten gaf al aan dat zes collecties per jaar nergens op slaan. Jonge ontwerpers maken meer kleiner collecties. Niet alleen omdat het niet rendabel is om een grote show neer te zetten, maar ook omdat men durft om kleiner te werken. Modeontwerpers hoeven niet meer mee te doen aan ‘fast fashion’. Dat was wel aan het gebeuren. En dat is prima als je een grote retailer bent, maar voor een modehuis niet. Het komt nooit ten goede voor de creativiteit, voor de diepgang en de onderzoeken, milieutechnisch is het niet goed. Ik heb het ook nooit begrepen dat modehuizen hele collecties op de brandstapel gooide omdat het niet verkocht werd. Ik weet niet of ik ooit voor een modehuis zou willen werken. Op dit moment ben ik gewend om mijn eigen koers te varen en dat is heel fijn. Ik ben Lichting super dankbaar anders had ik dit niet kunnen doen. Dit geeft namelijk de push dat je door moet. Mijn nieuwe collectie heeft zestien looks en die hebben focus nodig. Ik heb geen atelier met stagiaires en een fabriek die de kleding maakt. Die focus is waardevol. Je creativiteit heeft rust nodig. Maar aan de andere kant is het ook heel moeilijk als de hele wereld om je heen instort en jij wilt mooie dingen maken. Ik ben blij dat ik dit mag doen. Hoe ik de toekomst zie? Ik wil mij eerste focussen op mijn collecties. Daar blijf ik realistisch in. Ik zou best voor iemand willen werken omdat ik denk dat ik iets te bieden heb, maar ik moet nog even mijn passie achterna en buffelen om dit zelf te doen.
Mijn tip voor het nastreven van je passie is: wees nooit bang om kei hard op je bek te gaan! Iedereen moet hard werken en het is niet altijd champagne en glitters. Wees niet bang!”
@dylanwesterweel
