In deze editie kijken we terug naar 10 jaar KIL&SANT. En wat hebben we veel gedaan, gezien, veel geschreven over bijzondere mensen uit en buiten ons kappersland.
Ooit hebben we de aftrap gedaan met een aantal veelbelovende talenten. Dromen, ambities, plannen en nog een toekomst om volledig in te vullen. Nu 10 jaar later spreken wij hen weer: Danny van Tuijl, Lynn Koppens, Eduard Meijerink en Joost Mulleman.
Waar staan ze nu in het leven, wat is er gekomen van hun plannen, welke richtingen zijn zij ingeslagen. Lees hier de verhalen van hen uit 2015. De verhalen uit 2014 komen spoedig, want tja…de opslag moet na 10 jaar ook eens worden uitgeruimd 😉
Hoe dan ook, wij zijn trots op deze vier! (lees onze editorial)
Danny van Tuijl (29) – eigenaar DVT Handcrafted Hair en educator Olaplex Duitsland
Twee jaar geleden was succes voor Danny: de ultieme vrijheid om te kunnen doen wat hij wilde. Danny is een Urban Nomad: waar zijn hart, passie en zijn Lizzy naar toegaan, volgt hij. En zo pakte hij van het ene op het andere moment zijn koffer, schaar en Lizzy op en verhuisde naar Berlijn. Hier heeft hij zijn draai gevonden en houdt hij zich bezig met veel shoots, knipt in een salon en geeft educatie voor Olaplex Duitsland. Skype maakt de wereld een stuk kleiner en zo spraken wij met hem over hoe het nu gaat.
‘De wens om educatie te geven, is deels uitgekomen. Ik ben lid van het educatieteam van Olaplex voor alle Duitstalige landen. In dit team zitten tien leden en daarvan ben ik er één! En hoe ik hier terecht ben gekomen? Na de Wella Trend Vision in 2015 hebben we de dag na de finale onze koffers gepakt en zijn naar Berlijn vertrokken. We wilden een andere omgeving want we liepen steeds tegen dezelfde zaken aan. Stel dat ik hier was gebleven, dan had ik misschien een eigen salon geopend. Maar nu hebben we de tijd en de mogelijkheden en zijn we verhuisd! Binnen twee weken was alles geregeld. Grappig genoeg is het vinden van werk eenvoudiger dan gedacht. Toen ik hier aankwam, sprak ik geen woord Duits. Ooit, toen ik 13 was heb ik dat op school geleerd, maar dat was het dan ook wel. Ik werd al vrij snel uitgenodigd op gesprek bij diverse salons en binnen een week had ik werk. Waarom Berlijn? Wij waren er al een paar keer geweest en de vibe van de stad is te gek! Heel veel creatieve mensen. Mensen vanuit heel de wereld komen hier om in een soort van creatieve smeltkroes te belanden. Inmiddels hebben we zoveel mooie dingen kunnen maken voor magazines dat ik van vijf dagen in de salon, terug ben gegaan naar drie dagen. Natuurlijk moet je je in het begin bewijzen. Er is een groot aanbod van talent hier in Berlijn. Het is de kunst om met de juiste mensen te werken en dan gaat het balletje heel snel rollen. Grappig genoeg heb je in Duitsland niet echt een ‘haarcultuur’. In Berlijn dan weer wel en daar heb je een paar jongens die echt heel goed werk leveren. Daar moet je tussen zien te komen en dan net even anders zijn. Je eigen concepten ontwikkelen helpt zeker. En dat doe ik nu met Lizzy. Onze samenwerking wordt steeds intensiever. We hadden in ons hoofd om na een half jaar weer terug te gaan, maar na een half jaar begint hier alles pas te lopen. Er komen zoveel dingen bij, bijvoorbeeld de German Hairdressing Awards . En daarvan zijn de uitreikingen in maart 2017. Dus tot ergens in die richting blijven we hier. Maar je weet maar nooit!’
Lynn Koppens (26) – werkzaam bij MOGEEN als senior colorist en oprichter van Haarindesoep.nl, werkt bij TRIBU-TE NL en schrijft web-content voor diverse salons.
Lynn wilde twee jaar geleden voornamelijk haar ‘rugzak vullen’ en inmiddels zijn we twee jaar verder en heeft zij mede de kleuringen gedaan voor de wereldcampagne van Wella Professionnals en heeft zich ook bezig gehouden met salon MOGEEN.
‘Ik denk dat ik mijn spreekwoordelijke rugzak enorm gevuld heb. Van mooie projecten die ik heb mogen doen tot het geven van educatie. Maar ik heb mij de afgelopen twee jaar ook gericht op de salon, wat enorm leerzaam is geweest. Met Hester (Hester Wernert-Rijn red.) reis ik mee als color director naar bepaalde projecten. Dat was ook tijdens de wereldcampagne voorjaar/zomer 2016 – Ecaille collectie. Ik vond het doodeng en dacht dat ik er nog niet klaar voor was, maar uiteindelijk kwam het precies op tijd. Ik was er klaar voor! Ik ben wel van mening dat ik nog steeds mijn rugzak moet vullen en dat het nu meer dan ooit de tijd is om mezelf te ontwikkelen en vrij-werk te maken. Natuurlijk op het gebied van kleur, want ik heb gemerkt dat daar mijn hart ligt. Daarnaast heb ik een deel van de web-coördinatie gedaan voor de website van TRIBU-TE NL. Ik was de communicator tussen redactie en webdesigners. Ook schrijf ik voor de website van TRIBU-TE NL. en content voor salons. Ik merk dat ik me daarin ook ontwikkel. Het stukje research vind ik ook erg leuk. Op deze manier kan ik het vullen van mijn rugzak perfect vormgeven. Het is een stukje van mezelf dat ik twee jaar geleden nog niet had ontdekt en dat is dus echt veranderd. De variatie binnen mijn werk is belangrijk. Noodzakelijk kun je wel stellen. Als ik alleen met mijn handen werk, mis ik het om met mijn hoofd te werken en andersom. De balans die ik daarin gevonden heb, vind ik uniek en is voor mij op maat gemaakt. Hoe ik mezelf zie over een aantal jaren? Ik denk dat ik nu binnen de salon de stappen heb gezet die nodig waren. Ik geef trainingen en ik leid de leerlingen op. Daarnaast voel ik dat het tijd is om vrij-werk te maken. Ik denk aan beelden die niet langer draagbaar zijn. Dat is een gebied dat ik nog wil gaan ontdekken. Het is nu het moment om mijn visie op kleur te gaan geven. Mijn rol zal in dat geheel bestaan uit het creëren van een kleurconcept. Ik zal mij niet bezig houden met styling. Dat geef ik graag uit handen. Omdat kleur een steeds groter wordende service binnen de branche is, is het nu de tijd om op ontdekkingsreis te gaan waarbij kleur altijd centraal zal staan.’
Eduard Meyerink (29) – mede-eigenaar Velvet Monkey en 39 Monte Carlo
We spraken twee jaar geleden met Eduard over zijn carriere en wat succes voor hem inhield. Nu spreken we hem weer en staat hij in de rij bij de bakker, maar dan wel in Monte Carlo!!
‘Het gaat erg goed met ons, moet ik in alle eerlijkheid zeggen. Maar vergeet niet dat we daar heel hard voor werken. Twee jaar geleden had ik niet kunnen bedenken waar we nu staan en na het winnen van de Salon van het jaar Award is alles ook in een stroomversnelling gekomen. De salon is zeker 30% drukker geworden. Uiteindelijk is het wat je er zelf mee doet. Ons team is inmiddels uitgebreid tot negen mensen! Jullie vroegen mij toen wat succes inhoudt en of ik mezelf succesvol acht. Dat ervaar ik steeds minder, gek genoeg! Vroeger dacht ik dat succes een bepaalde definitie had, maar nu ik wat ouder ben (en wat wijzer) ontdek ik dat het voor mezelf eigenlijk een loos begrip is. Een woord zonder inhoud. Ik denk dat je moet doen wat je echt gelukkig maakt. Het is ook voor mij nog steeds een zoektocht. Persoonlijk weet ik nog niet wat geluk is, maar dat betekent niet dat ik niet gelukkig ben! De afgelopen drie, vier jaar is alles in zo’n enorme stroomversnelling gekomen dat ik mezelf er toe dwing om er volop van te genieten. Klinkt gek hė… Succes en geluk zijn een continue zoektocht en ik bedenk me vaak hoe het er over tien jaar uit zal zien. Wat ga ik nog doen? Wat heb ik bijgedragen in mijn leven? Ik wil iets nalaten. We zijn nu in Monte Carlo voor een nieuw avontuur. Kylie en ik hebben een duidelijke visie over waar we naar toe willen, maar we hebben geen tunnelvisie. We zien de kansen en proeven alles. Maar als iets niet goed voelt, we vinden het niet leuk om te doen en we twijfelen, doen we het niet. Ik heb wel bedacht dat wat ik nu doe, blijf ik doen tot mijn veertigste. Het is zwaar werk en wordt zwaarder naarmate de druk en verantwoording groter worden. We zijn perfectionisten en voelen ons enorm verantwoordelijk voor de projecten die we uitvoeren. Je moet constant je kop er bij houden! Vergeet ook niet dat er een heel team in Almelo staat te werken dat afhankelijk is van jou en je bedrijf. Het is ook hun eten! Aan de andere kant ontvangen wij zoveel energie van hen. Ons team is heel jong. Zeker de helft is onder de 20. Ook zij zijn enorm gegroeid en dat is geweldig. Wij hebben die passie en die proberen we op hen over te brengen. Het stukje ‘succes’ dat ik hen wil meegeven is dat ze zich ontwikkelen en hun talenten ten volle benutten. En dat ze eerlijk moeten zijn naar zichzelf: be true to yourself. Het is geen kunstje wat we doen, het is gewoon wie we zijn.’
Joost Mulleman (27) – Manager en educator bij de Barber School en freelance barbier.
‘Twee jaar geleden was ik net gestart: één dag per week bij de Barber School en ik werkte toen ook nog bij Hype. Inmiddels werk ik daar niet meer en heb ik mij gericht op het barbierschap en het herenvak. Ik geef niet alleen les, maar vlieg tegenwoordig de wereld over om mijn boodschap over het vak over te brengen. Ik denk dat mijn denkbeelden na twee jaar niet veel veranderd zijn. Ik benader het vak nog steeds met dezelfde normen en waarden die ik toen ook hanteerde: de coupe knippen die past bij de persoon die in de stoel zit. Ik ben van mening dat we beter moeten luisteren naar onze klanten. Qua educatie ben ik wel gegroeid. Ik leid mensen graag op en ben niet belerend. Als iemand bepaalde principes al in zich heeft, leg ik tijdens zijn trainingen de nadruk op andere zaken. Wat ik iedereen wil meegeven, is dat zij de professionals zijn en dat moet uitstralen naar de klant. Het is vooral het eigen maken van bepaalde vak-technieken, routines en communicatie naar de klant. Leg uit waar je mee bezig bent. Ja, daar ben ik zeker niet anders in geworden! Ook ben ik voor het eerst naar het buitenland geweest om op een groot podium haar te doen. Dat was in Cancun-Mexico. Dat is onbeschrijfelijk !! Natuurlijk droom je wel eens dat je naar het buitenland mag. Ik heb ooit eens opgeschreven dat ik als kapper het hoogst haalbare wilde bereiken. Daar geef je uiteindelijk je eigen draai aan, maar dat kun je ook elke keer bijstellen. In dit geval stond toen op het lijstje dat ik educatie mocht geven in het buitenland. Nou, daar stond ik dan voor 3000 kappers! Dat is bijzonder. Nu ben ik dus weer aan het bijstellen. Of ik succesvol ben? Ligt er helemaal aan wat je onder succesvol verstaat. Heb ik het naar mijn zin en ben ik trots op wat ik allemaal mag doen? Ja, absoluut! Alles wat ik nu mag doen, heb ik hard voor moeten werken en dat blijft zo. Soms met een beetje geluk, maar of dat nu succes is? Ik ben nog maar net begonnen met deze avonturen. Mijn volgende avonturen zijn nog onbekend. Mijn focus ligt er op eerst de dingen te doen die er nu staan. Daar moet ik gewoon hard aan werken en zorgen dat dit constant blijft. Binnenkort mag ik bijvoorbeeld weer naar het buitenland. Succes zit ook in continuïteit vind ik. Niet iets wat je één keer meemaakt en dan weer weg is. Continuïteit zit ook in mezelf vernieuwen, zodat mensen mij na tien keer zien nog steeds een leuke gast vinden. Dat laatste is voor mij wel belangrijk. Toch fijn als mensen zeggen dat je goed kunt knippen, maar wat ook fijn is dat ze zeggen dat je in de omgang een leuk mens bent. Wat ik nog op mijn lijstje heb staan? Het lijkt mij te gek om de looks te bepalen voor een mannenmerk of shoots te doen voor mannenbladen. Het lijkt mij gaaf om iets neer te zetten dat nog niet is gedaan.’
